Wprowadzenie do modlitwy kontemplacyjnej

O książce Wprowadzenie do modlitwy kontemplacyjnej

Opracowana przez Marcina broszura może pomóc w zrozumieniu jakie są etapy rozwoju modlitwy osobistej, czym jest modlitwa kontemplacyjna, jak konkretnie podjąć zaproszenie do kontemplacji (metoda monologiczna) oraz jak utwierdzić swoje osobiste doświadczenie przez uczestnictwo w grupie modlitwy kontemplacyjnej.

Wszystko osadzone w nauce i tradycji Kościoła Katolickiego.

Broszurka dobra dla wszystkich, którzy chcą podjąć pierwsze kroki na drodze kontemplacji.

Fragment książki

MODLITWA KONTEMPLACYJNA

Im więcej chcemy mówić o modlitwie, tym bardziej narażamy się na to, że powiemy źle, ponieważ życie wewnętrzne człowieka jest tajemnicą spotkania z Nieskończonym Bogiem, więc jak mówić o czymś, co jest z natury swojej osobiste i wyjątkowe? Słowa tylko komplikują tę niewyrażalną rzeczywistość. Im dojrzalsze i bardziej pogłębione życie człowieka, tym większa prostota jego modlitwy. Im głębiej się zanurzamy, tym mamy mniej do powiedzenia...

A jednak powinniśmy mówić o modlitwie, dzielić się jej doświadczeniem, a także modlić się we wspólnocie. Tradycja katolicka wyodrębnia pewne wspólne dla wszystkich etapy życia wewnętrznego. Powinniśmy czerpać z doświadczenia tych, którzy nas poprzedzali, aby wiedzieć, dokąd mamy iść, co to w ogóle znaczy „iść" oraz po to, by uniknąć pułapek, które nieprzyjaciel modlitwy zastawił na naszej drodze. Sięgając do dzieł wielkich nauczycieli i świadków modlitwy, ojców i doktorów Kościoła unikniemy subiektywizmu w życiu wewnętrznym.

Wszyscy poważni i powszechnie uznani w Kościele mistrzowie życia wewnętrznego są zgodni odnośnie do spraw najważniejszych:

1. Nawet jeśli człowiek nie zdaje sobie z tego sprawy, to sam fakt, że się modli, jest już owocem działania darmowej łaski w jego wnętrzu: to Bóg pierwszy szuka i wzywa człowieka. W modlitwie wierny Bóg zawsze wychodzi pierwszy z miłością do człowieka; zwrócenie się człowieka do Boga jest zawsze odpowiedzią. Człowiek nie szukałby Boga, gdyby Ten wcześniej go nie odnalazł jako pierwszy.
2. Celem chrześcijańskiego życia modlitwy jest zjednoczenie z Bogiem (kontemplacja wlana tajemnic wiary) i do tego zjednoczenia człowiek dochodzi poprzez wierne praktykowanie modlitwy oraz ascezę. Każdy chrześcijanin jest powołany do zjednoczenia przebóstwiającego - jest to powszechne powołanie każdego, kto chce słuchać nauki Chrystusa. Do tego zjednoczenia dochodzi się drogą oczyszczeni, i oświecenia.
3. Owocem autentycznego życia modlitwy jest miłość Boga, która jest nierozdzielna od miłości bliźniego (a także od miłości samego siebie).
4. Życie wewnętrzne ma swoją dynamikę i podlega rozwojowi. Jeśli człowiek podejmuje wiernie łaskę modlitwy będzie ona rozwijać się w dwóch okresach: przedkontemplacyjnym, który jest niezbędnym przygotowaniem i w okresie kontemplacyjnym, który jest niejako docelowym sposobem obcowania z Bogiem (który to „sposób" zostanie przeniesiony w wieczność).
5. Zły duch robi wszystko, aby chrześcijanie w ogóle nie byli świadomi swego powołania, albo by uznali się za niegodnych lub zbyt słabych, by do zjednoczenia dążyć.